मणि कोइमी
हो त्यहीँ दिनदेखि
उसको दाँतमा ढुङ्गा लाग्यो
छिचोल्न सकेन-बाह्रखरी जङ्गल ।
जुनदिन ऊ-
आपाले मधेसबाट ल्याइदिनुभएको लिलामी भोटो लगाएर
आमाले पकाइदिनुभएको
किनेमाको तिहुनसँग फापरको ढिँडो सपासपी खाएर
सिम्मा नानाले बनिदिएकी ऊनीको रातो झोलामा
अलिकति भुटेको जुनेलो र पुदिनाको अचार
आज चौधौं दिन रमाउँदै
पढ्नलाई गएको थियो-श्री प्रा.वि...बरभाज्याङमा ।
जब ऊ-
कक्षाकोठामा प्रवेश गर्यो
शिक्षक सोमनाथ पण्डितद्वारा सोधियोः
'ए साइँलो हिज तिमी कन नआएका नि?'
-पेत डुखेर
(सबै गलल हाँसे)
'के औषधि खायौ त'
-टाटो पानी टटाएर खा'को
पूरै कक्षाकोठा उचालिनेगरी अट्टाहास छायो ।
बिचरा ऊ ग्लानीबोधले
एउटा कुनै कुख्यात अपराधीजस्तो
हिउँचितुवाको वेगमा
ढोकाबाट यस्तरी हाम्फालेर भाग्यो कि
ऊ उपरोक्त विद्यालयमा
कहिल्यै फर्केन कहिल्यै फर्केन…
हो त्यहीँ दिनदेखि
उसको दाँतमा ढुङ्गा लाग्यो
छिचोल्न सकेन-बाह्रखरीको जङ्गल ।
No comments:
Post a Comment